- Bu kadar kolay mı senin için ?
- Zor. Leyla, çok zor. Ya nasıl anlatacağım hiç bilmiyorum. Ama başka bir yolu yok bunun. İnsanın söylemek isteyip de hani söyleyemediği sözler vardır ya. Böyle bi, böyle bi kanser gibi hani. Büyüdükçe büyüyo, büyüdükçe büyüyo anladın mı ? Büyüdükçe büyüyo işte. Seni gördükten sonra Leyla, öyle büyüdün ki içimde her yanım sen oldu. Anlıyo musun ? Sonra ben sensiz olamadığımı anladım. Yalanlar söyledim sana. Bir sürü yalan söyledim sana, evet. Yalanlar öyle büyüdü ki kaçıp gideceğinden korktum. Hep böyle bir korku vardı içimde. İşte sen içimdeki o korkuydun Leyla. Senin yanında mutsuz olmaya bile hazırdım ben. Hani dünyaları verseler, anladın mı, dünyaları verseler vazgeçmem derler ya .. Öyle olmuyormuş işte o kadar basit değilmiş Leyla. Bir gün çıkıp başkalarını da düşünmesi gerekebiliyormuş yani anladın mı ? Onların mutluluğunu, sevgilerini, acılarını ne bileyim. Bazen sevmek Leyla, fedakarlık yapmayı gerektirebiliyormuş. Anlıyo musun ? Ben seni hep beklerim. Bir saat de beklerim bir ömür boyu da beklerim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder