27 Kasım 2012 Salı

korku bayım kötü bir şey....


korkuyorum bayım çok korkuyorum....
sanırım 2,3 hafta sonra hastaneye yatıcam ve gene o acı süreç başlayacak... görüyorsun ya hiç birşey düzelmiyor aksine sürekli geri geri gidiyorum... 
aynı eskisi gibi önce bay S. gitmişti ardından hastalık şimdi ise önce sen gittin ardından gene hastane gene ilaçlar gene boş kolidorlar....
yanımda olsan belki daha güçlü olurdum kim bilir ama şu anda hiç gücüm yok hemde hiç....
bugün çok kötü bir gündü test sonuçlarını almaya gittiğimde o salak hastalığın yenilendiğini söylediler sanırım gene saçlarıma veda etmem gerekicek aman neyse zaten zor uzuyordu demi? kötü olan bu değil zaten kötü olan daha önce aldığım tedavi ve bu kez alıcağım tedavi sonucunda sanırım hiç bir zaman anne olamama durumum varmış ne acı diymi bayım belkide hiç bir zaman bir çocuğum olamıycak. bu çok koydu işte hastanenin bahçesinde uzun uzun oturdum orada hava nasıl bilmiyorum ama burada biraz soğuk ama üşümedim otururken öylece oturdum bir sigara yaktım düşündüm sadece elime telefonu aldım numaranı yazıp yazıp sildim aramak istedim seni anlatmak akıl almak belkide bilmiyorum ama sadece konuşmak istedim sesini duymak istedim ama arayamadım çok kötü bir gün geçiriyorum bayım kendimi bilmez bir halde dolaşıyorum boş boş televizyona bakıyorum.... 
ve en kötüsüde korkuyorum bayım ben bu kez çok korkuyorum...
keşke seni arayabilsem de anlatsam bunları ama onu da yapamıyorum...
uzun lafın kısası seninle konuşabilseydim şayet anlamak istediklerim bunlardı.
kim bilir belki bir gün bir yolculukta ben cam kenarında sen yanımda okuruz bunları.....