24 Haziran 2014 Salı

onca zamana rağmen


nereden başlamalı ne anlatmalı inan bilmiyorum. karbon kağıdı ile çoğaltılmış günler yaşıyorum resmen uzun zamandır ne yaptığımı bende bilmiyorum. sadece kocaman bir boşluk hissediyorum içimde, okul bitti mezun oldum bir tek staj olayım kaldı izmirdeyim ve son iki yılda olduğu gibi bu kezde iyi gelmedi bana izmir. mutsuzum huzursuzum bu şehirde ama gittiğimde de özlüyorum neyi özlüyorum neyini özlüyorum hiç bilmiyorum. ve bu gelişimde fark ettim ki ben gün geçtikçe ne kadar dibe batıyorsam sen bir o kadar yükseliyorsun bayım. düşünüyorum hangimiz mutlu olmayı hakediyor yada huzurlu olmayı. tek bir kare resim tek bir an insanın hayatını tamamen değiştirebiliyormuş meğersem. tek bir an tek bir kare pikseli bozuk fotoğraf ve sol el parmağında bir alyans o anda kafamdan neler geçti inan tahmin bile edemezsin düşündüm yanındaki kişinin yerine kendimi koydum saçma sapan bir hayaldi işte ama o an geçen iki üç saniye öyle mutlu hissettim ki kendimi kendime şaşırdım resmen. ben çok sevdim be seni öyle çok sevdim ki herşeyimi benliğimi bütün hücrelerimi sana verebilicek kadar sevdim bak gene başaramıyorum sana karşı olan hislerimi anlatamıyorum ve neden bilmiyorum ama sana karşı olan hislerimi hep en kötü cümlelerle anlatıyorum başaramıyorum seni anlatmayı yapamıyorum. çok özlüyorum seni geçenlerde hanın önünden geçerken kafamı bir kaldırdım adın yazıyordu camda kendine yeni ofis açmışsın cam açıktı oradaydın belkide aramızda bir kaç merdiven vardı kalbim öyle hızlı attı ki bir anda seni görmekten ölesiye korktum ve koşar adımlarla kaçtım oradan. neden bende bilmiyorum. hani hep diyordun ya sen çok güçlüsün falan diye güçlü değilim bayım ne yapmam gerekiyor bilmiyorum yanlış kararlar alıyorum sürekli herşeyi geçtim de seninle oturup saatlerce sohbet ediyorduk ya hani o sohbetlerine öyle ihtiyacım var ki çünkü bu lanet olası şehirde öyle yalnızım ki. offf gene saçmalıyorum işte boşver geçer elbet bir gün. dua ediyorum her gece geçsin bitsin ve bir sabah uyandığımda senin varlığını bile unutayım sen orada mutlu ol bende burada mutlu. ama şimdilik bu kadar mantıklı düşünemiyorum ne yazık ki. lütfen sende benim için dua et et ki mutlu olabileyim bende....









Hiç yorum yok: