özür dilerim bayım...

geçenlerde ıspartaya gittim özgeyi ziyarete birde canım çok sıkılıyordu bir şeylerden kaçmak istedim birazda çıktım gittim. ama daha otobüse biner binmez yakaladı beni geçmiş seninle birlikte geçtiğimiz yollardan geçtim bayım ender dinlenme tesislerinde mola verdi otobüs hatırladın mı '' bir gece ıspartadan dönüyorduk birlikte kar yağıyordu sana kızdığım ve beni aldattığını düşündüğüm için yol boyunca ağlamıştım. mola da otobüsten inerken kaymayayım diye elimden tutmuştun ama o an sana öyle öfkeliydim ki elini bırakmıştım. sonra ben tuvalete girmiştim de kapıda bekliyodun yüzünde şapşal bir ifade ile çıkınca neden bekliyorsun gitsene dediğimde seni kaybetmekten korkuyorum demiştin'' hatırladın mı bayın işte o an bir kez daha aşık olmuştum sana. sonra dedim ki kendi kendime keşke o gece izmir otogarında beni taksiye bindirirken son kez görmüş olsaydım seni o gece sana bitti dediğimde keşke bıraksaydın beni belki öyle olsaydı unutabilirdim seni kim bilir. off neyse nerden nereye geldi konu gittim ıspartaya gider gitmez orada geçirdiğim 2 sene canlandı gözümde. o gece otogarda değilde adliyenin önünde indik özgeler oradan aldı bizi tesadüfe bak adliyenin önü o gece eve giderken adliyenin bahçesine girdim seninle birlikte oturup sigara içtiğimiz yerde oturdum sigara içtim sesim çıkmadı ama içimden seninle konuştum ben o gece bayım. sonra kalkıp eve gittik. ertesi gün iyas a gittik orada kaybolmak istedim belki gene beni bulursun diye ama sonra senin gittiğini hatırladım vazgeçtim kaybolmaktan sonra eğirdire gittik kaleye çıktık bira içtik gezdik ve ertesi gün izmire döndüm ve dönüş yolunda fark ettim ki sen hala içimde aynısın ben her ne kadar bitti desem de bitmemiş sadece kabullenmişim yokluğunu ama bitmemiş bitememiş bayım özür dilerim....