garip günler geçiriyorum ne yapıyorum bende bilmiyorum. çoğunlukla uyuyorum uyanıkken de amaçsızca dolaşıyorum evin içinde. geçenlerde uyandığımda saat öğlen 3 tü ve ev arkadaşıma dedim kalk gidelim. nazilliye bir buçuk saat uzaklıkta olan söke de babamın teyzesi vardı uzun zamandır da görmüyordum oraya gitmek istedim sanırım gitme isteğimin sebebi babannemi özlememdi teyzeyle birbirlerine çok benzerler teyzeyi görünce babannemi görmüş gibi olurum. kalktık oraya gittik şansımıza yağmur yağdı oturduk sohbet ettik.
kahve içtik ve teyze falıma baktı, bir adam kellesi var dedi içinde bir adamı idam etmeye çalışıyorsun ama olmuyor dedi şaşırdım. işimiz fallara kalmıştı zaten...
teyzeyle karşılıklı sigara içik ben çok içiyorum diye kızdı bana. almanya da yaşadığı günleri anlattı babannemi anlattı uzun uzun ikimizinde gözleri doldu ama belli etmeme çalıştık ikimizde ve anladım ki teyzede en az benim kadar iyi rol yapabiliyordu.
sonra kalktık hep birlikte papatya topladık. hepimizin gülümsemesine sebep oldu kocaman papatya tarlası :)
ardından trene binip geri döndük eve. kapının önünde küçük çocuklar vardı ellerinde küçücük bir köpek veteriner vermiş çocuklara götürün parka atın diye kıyamadık aldık eve sepetin içine yuva yaptık yıkadık süt verdik oraya yatırdık hemen uyudu sonra uyandı biraz oynadık geri yattı bir aylık dişi çok şeker bir şey ben nereye gidersem beni takip ediyor evin içinde korkuyorum ezicem diye :)
hayatımda bir şeyler düzeliyor mu yoksa ben olduğum yerde mi sayıyorum bilmiyorum ama içimde bir huzursuzluk bir hüzün var. özlediklerimi atamıyorum içimden bir türlü idam edemiyorum kimilerini.....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder