ait olma

bir yere ait olma duygusu... uzun zamandır hissedemiyorum bu duyguyu.
ıspartaya ait deilim okuduğum bölüme ait değilim izmire ait deilim yorumdum artık nereye ait olduğumu anlamaktan...
özlüyorum eskiyi güzeli acıtanı. sanırım eskiye aitim ben eski antika bir vazo gibi. eskiyi düşündükçe acı ve mutluluk hissediyorum ama huzurlu oluyorum bence önemli olanda huzurlu olmak.annemi özlüyorum bu özlem son günlerde daha bir fazlalaştı.
dengem alt üst bu aralar kızılıcak olaylara çok ılımlı normal olaylarada fazla tepki veriyorum. çevremdeki insanları kırıyorum sürekli çözüm bulamıyorum hiç bir şeye halbuki çözüm genelde gözümün önünde dururken. kötü müyüm bilmiyorum kötü deilmde yorgunum hemde çok yorgun huzura ihtiyacım var sanırm. huzurlu bir şekilde uyumaya.
huzursuzum çünkü annemle babamın o kadar çaba vermesine karşı o kadar iyi olmalarına karşı ben düşüncesiz biriyim onlara layık bir evlat olmayı başaramıyorum. hiç bir şekilde ders çalışmıyorum ama onlarla ne zaman telefonda konuşsam ders çalışıyorum die yalan söylüyorum. huzursuz olmam bu yüzden sanırım her neyse öyle işte uzun lafın kısası buraya ait deilm burada mutlu deilim. ama bir şehre bir adama ait olmak güzel bir duygu olsa gerek...