“Şu sigarayı bırak artık” diyordun ya bana, ben de bırakabileceğim halde bırakmıyordum. Senin benim için üzülüyor olmana içten içe sevindiğimden..
“Ben ölürsem üzülür müsün?” dediğimde “saçma saçma konuşma allah aşkına” deyip beni hafifçe itelediğinde, ben içten içe gülüyordum.
Gece uykunda dönüp bana sımsıkı sarıldığında, hani ben hafifçe kaçmak isterken -ki sen uykunda bile- beni tutardın ya, ben içten içe sıcacık..”
“— Oğuz Atay
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder